با یاد و نام خدا و درود به همه دوستان و همراهان

نام برنامه: صعود به قله حصین بن "برنامه ۱۱۸"

همنوردان شرکت کننده: محمد اسدی، رایونا موسویان، محمد بحرینی، حمیدرضا رحیمی، مریم فخاری زاده، محمدرضا معلمی، علی طغیانی، مینا رحیمی، علیرضا یگانه گوهر، محسن جعفری، ملیکه عمرانی، محمد بیجاری، معصومه کمالی، ضحی نکوئیان

سرپرست برنامه: حمیدرضا رحیمی

زمان برنامه: ۲۷ و ۲۸ مهرماه ۹۶

جلودار گروه: محمد بحرینی

عقب دار گروه: محمد اسدی

کل مسیر طی شده:در حدود ۲۰ کیلومتر

نویسنده: مینا رحیمی

سطح برنامه:

معرفی کامل منطقه:
فیلبند روستایی است از توابع بخش بندپی غربی شهرستان بابل در استان مازندران که در ارتفاع حدود ۲۳۰۰ متری از سطح دریا واقع شده است. فیلبند آخرین روستای منطقه چلاو می باشد که به بام شرقی مازندران نیز معروف است.

گوناگونی جانوری منطقه:
از گوناگونی جانوری در این منطقه از پرندگانی چون کبک و قرقاول ،کبوتر وحشی، عقاب و کلاغ سیاه می توان نام برد. همینطور خرگوش، روباه، خرس، گرگ، گراز، شغال و گاومیش هم جزء گوناگونی جانوری این منطقه هستند.

پوشش گیاهی منطقه:
گیاهان قالب مرتعی منطقه را گونه هایی مانند اسپرس خاردار،گون، سرو کوهی، جارو علفی، علف بره تشکیل می دهند.گونه های همراه عبارتند از آویشن ،زرشک، چای کوهی که در این منطقه یافت می شوند.
مراتع منطقه به سبب بهره برداری بی رویه و خارج از ظرفیت چرا از وضعیت مطلوبی برخوردار نیستند و گونه های خوش خوراک دام کم شده و فرم ظاهری آن ها تغییر کرده است و در بیشتر موارد دارای ارتفاع کم و چسبیده به زمین هستند.منطقه دارای چشم انداز مطلوب ولی کیفیت مرتع آن چندان خوب نیست.

آب و هوای منطقه:
در یک روز ممکن است همه پدیده های جوی از قبیل ابر و مه و باران و برف و تگرگ و رگبار و ناگهان رنگین  کمان و هوای صاف و آفتابی را بدون لکه ای ابر مشاهده کرد.این نوع تنوع آب و هوایی و زیبایی های طبیعت را فقط در فیلبند می توان مشاهده کرد.

بهترین فصل صعود به قله فیلبند(حصین بن):
اواخر بهار هوا خنک و دلچسب می شود و طبیعت آرام آرام بار دیگر زنده می شود و منتظر ییلاق نشینان خود می ماند و همینطور پاییز فصل رنگین طبیعت اینجا هم هنرنمایی می کند، دنیایی از رنگ و نور در ییلاق فیلبند بسیار تماشایی است.

گزارش برنامه:
صبح پنجشنبه ساعت ۷ گروه اول از آریاشهر سوار مینی باس شدند و تعدادی از بچه ها طبق قرار قبلی در محدوده صبا باطری به گروه پیوستند . ساعت ۷:۳۰ مسیر به سمت جاده هراز و روستای فیلبند آغاز شد. حدود ساعت ۱۱ در منطقه وانا برای صرف صبحانه و خرید کردن توقف کردیم که تعدادی از بچه ها صبحانه خود را در کنار پمپ بنزین میل کردن و تعدادی دیگر به دلیل خنک بودن هوا در ماشین ماندند.

بعد از صرف صبحانه سوار ماشین شده و به مسیر ادامه دادیم. بیست و پنج کیلومتر مانده به آمل،یک خروجی در سمت راست جاده بود که وارد این فرعی آسفالته شدیم. ساعت ۱۱:۵۰بود که درهمان ابتدای راه در منطقه چلاو جلوی ماشین مارو گرفتن که پس از ۲۰ دقیقه معطلی مبلغ ۳۰ هزار تومان بابت ورودی پرداخت کردیم و مسیر مستقیم را ادامه دادیم .بعد از حدود هجده کیلومتر به روستای سنگچال رسیدیم که با پرس و جو از محلی ها متوجه شدیم تنها بهداری نزدیک به فیلبند در این منطقه وجود دارد .از سنگچال به بعد ، جاده کاملا سربالایی می شد و پبچ و قوس های بیشتری هم داشت . حدود هفت ، هشت کیلومتر بعد از سنگچال ،ساعت ۱۳:۲۵ به روستای فیلبند که آخرین روستای این جاده است رسیدیم و باز هم با راه بندی دیگر مواجه شدیم که برای ورود ما به منطقه درخواست مبلغ ۱۰ هزارتومان پول کرد که با اعتراض ما رو به رو شد منتها به ما گفته شد که هزینه ای که راه بند اولی گرفته هیچ ربطی به آن ها نداره و ما برای ادامه مسیر ناچار به پرداخت آن بودیم. ساعت ۱۳:۴۰ دقیقه از ماشین پیاده شدیم و عملاً کوهپیمایی ما تا محل کمپ آغاز شد.

بعد از ۱ ساعت کوهپیمایی در شیب نسبتاً ملایم به محل کمپ رسیدیم و شروع به درست کردن غذا (جوجه) که حمید به مناسبت روز کوهنورد از قبل تهیه کرده بود شدیم. دخترها در سیخ زدن جوجه کمک کردند و پسرها با جمع کردن چوب به دنبال محلی گشتن که قبلاً آنجا آتش روشن شده بود (برای صدمه کمتر به محیط زیست ) و مشغول آتش درست کردن شدند.

بعد از خوردن ناهار، محل کمپ بهتری توسط حمید و محمد اسدی پیدا شد و به آنجا نقل مکان کردیم، نزدیک غروب شده بود که احساسات بچه ها به اوج خود رسیده بود و همه در حال عکس گرفتن بودند .بعد از عکس گرفتن، حمید چگونگی برپایی سرپناه اضطراری و شمارش صحیح در صف (که براساس آخرین بازآموزی مربیان تغییر یافته) را به بچه ها آموزش داد و چادرها را برپا کردیم.
قسمت زیبای برنامه اینجا بود ، شب بسیار خنک همراه با باد ملایم در کنار آتش و لذت بردن از آسمان پرستاره همراه با عکس های خاطره انگیز و صرف شام.
قبل خواب ،محسن اعلام کرده بود کیسه خواب همراه خودش نداره که همه کلی تعجب کردن چون میدونستیم شب سردی تا صبح پیش رو داریم، که مریم با دادن کیسه بیواک و حمید با دادن جوراب پر کمک کردن که محسن بتونه کمی سرمارو راحت تر تحمل کنه.
راس ساعت ۲۱ شب خاموشی اعلام شد و با اعلام حمید ساعت ۵ صبح بیدارباش بود.

ساعت ۵ صبح بیدار شدیم و همگی مشغول بحث در مورد شب سرد گذشته بودیم. بعد از خوردن صبحانه و سبک کردن کوله ها ساعت ۶:۵۰ کوهپیمایی از مسیر جاده خاکی آغاز شد. بعد از ۳۰ دقیقه ۳ نفر از همراهان ملیکه، معصومه و محمد بیجاری از ادامه مسیر انصراف دادند و به محل کمپ برگشتند. به هر حال گروه به مسیر خود ادامه داد. از روی گردنه عبور کردیم و جاده خاکی را ادامه دادیم، در انتهای جاده خاکی چشمه ای در ارتفاع ۲۵۹۴ متر وجود داشت که ما آن را رد کردیم. از میان دروازه چوبی که تنها راه عبور از سیم خاردار است گذشتیم و پاکوب را ادامه دادیم. حدود ساعت ۹:۲۰ به گوسفندسرا رسیدیم ،کلبه های متروکه و برف موجود در منطقه و آسمان صاف فضای لذت بخشی را ایجاد کرده بود .بعد از استراحت کوتاهی مسیر بدون پاکوب را به سمت خط الراس ادامه دادیم که به دلیل شیب منطقه سرعت تعدادی از بچه ها کم شده بود و چند دقیقه ای دیرتر از بقیه به خط الراس رسیدند.ساعت ۱۰:۱۵روی خط الراس یک توقف ۵ دقیقه ای داشتیم که بعد از استراحت ،مسیر را به سمت قله ادامه دادیم و حدود ساعت ۱۱:۱۰ به قله ی ۳۲۸۱ متری (ثبت شده توسط gps گروه) حصین بن رسیدیم.

از روی قله زیبایی منطقه دو چندان شده بود و ما ناظر ابرهایی بودیم که با فاصله بسیار زیر پای ما قرار داشتند و قله ی دماوند نیز از طرف دیگر به طور کامل قابل مشاهده بود.

بعد از عکس انداختن و لذت بردن از فضای قله ساعت ۱۱:۵۵ از مسیر دیگری به سمت کمپ حرکت کردیم. بعد از طی کردن مسیری با شیب تند ، با وجود برف و گل و لای که باعث سر شدن مسیر شده بود و سرعت گروه را کم کرده بود ساعت ۱۳:۲۰ برای استراحت مختصری، چند دقیقه ای توقف کردیم .محمد اسدی و علی طغیانی که عقب تر از گروه حرکت می کردند در این فرصت به ما ملحق شدند .

ساعت ۱۴:۴۵ به محل کمپ رسیدیم و ۴۵ دقیقه فرصت داشتیم برای صرف ناهار و جمع کردن چادرها و بستن کوله ها. با وجود اینکه حمید تاکید داشت سریع تر کوله ها بسته بشه و حرکت کنیم ولی دست کشیدن از این منطقه واقعا سخت بود ،بعد از گرفتن عکس دسته جمعی با بنر گروه ، ساعت ۱۵:۴۵ به سمت ماشین حرکت کردیم و ساعت ۱۷ به ماشین رسیدیم و سریعا عازم تهران شدیم.

در منطقه پلور با نظر بچه ها همگی دیزی خوردیم تا سفرمون به بهترین شکل ممکن اجرا شده باشه و ساعت ۲۲ شب به تهران رسیدیم.

نظر گزارش نویس در مورد برنامه: به شخصه حس خوبی نسبت به این برنامه داشتم و این برنامه نسبت به قبل باعث فراهم آمدن زمینه تفاهم و همدلی بیشتر بین بچه ها و ارتقاء توان جسمی آن ها برای برنامه های بعدی شد و از همه مهمتر اینکه نشاط و شادابی خاصی بین بچه های گروه دیده می شد.

دانلود ترک (gps) ثبت شده توسط گروه کوهنوردی ام اس سنتر
تصویر ۳۶۰ درجه ثبت شده از روز قله